Wéér vast en wéér een lekke band…

Gelukkig hebben we niet extreem veel last gehad van de drukke weg naast de camping. Maar we willen nog steeds graag weg hier, dus na het ontbijt en het opruimen checken we uit. Een nacht hier kost €20, wat ik nog best veel vind aangezien het toiletgebouw niet verlicht was en er geen mogelijkheid was om af te wassen. 

Het toegangshek naar de camping is best smal. De bocht de camping af lukt net en dat terwijl onze bus niet eens zo groot is. 

Vandaag rijden we naar Polignano a Mare, dit is ongeveer 3,5 uur rijden vanaf onze huidige plek. We hopen hier misschien ook even te kunnen zwemmen.

Als we Polignano a Mare in rijden is het best druk. Wes heeft de navigatie ingesteld op een camperplaats aan het water. Volgens 1 van de reviews mag je hier niet overnachten. We zijn daarom van plan om even te blijven, zodat we het stadje kunnen bekijken en kunnen zwemmen. Overnachten doen we vannacht weer op een camping.

De navigatie stuurt ons een vrij smalle straat in met geparkeerde auto’s aan de linkerkant. Ik krijg het gelijk een beetje warm, want het past maar net.. Wes rijdt echter vastberaden door en heeft blijkbaar niet dezelfde stress als ik. We kunnen een stukje door de straatjes rijden tot we bij een rood met wit lint komen. Wegwerkzaamheden…Dit wil je niet in deze straatjes. Nu moeten we een onmogelijke bocht naar rechts maken. Wes zijn idee is het lintje door knippen om makkelijker achteruit te kunnen steken, maar ik zie dat niet zitten.

Ik vervloek de navigatie en stap uit om mee te kijken hoe ver Wes naar achter kan om toch die onmogelijke draai te kunnen maken. De geparkeerde auto’s helpen niet en het helpt ook niet dat er inmiddels een hele rij auto’s op ons staat te wachten vanaf twee kanten. Door steeds een paar centimeter naar voor en naar achter te steken lukt het uiteindelijk, wonder boven wonder, om toch die onmogelijke draai te maken. Ik denk dat we ruim 50 keer heen en weer hebben moeten steken. Geen stress, maar leuk is anders aldus: Wes. 

Voor mij hoeft heel die camperplaats niet meer, want ik ben het vertrouwen in de navigatie een beetje verloren. Wes wil nog wel een poging doen, maar van mij mag hij geen smalle straatjes meer in. Uiteindelijk komen we wel bij een parkeerplaats uit met zicht op zee, maar de camperplaats waarnaar we opzoek waren hebben we niet meer gevonden. Vanaf deze plek kunnen we niet zwemmen en ik laat de bus hier liever niet achter. Dus we rijden door naar de camping in Monopoli. Hier willen we nu echt minimaal twee nachten blijven. Als het goed is kunnen we vanaf de camping op de fiets terug naar Polignano a Mare. Maar dat doen we niet meer vandaag.

Als we op de camping aankomen is het iets na 13.30 uur, dus de receptie is dicht. We zijn nog steeds niet gewend aan de sluitingstijden in de middag. Gelukkig is er wel iemand om ons naar onze plek te wijzen en kunnen we de boel alvast installeren. Ook zijn de honden wel weer toe aan een wandeling, dus we verkennen gelijk de camping en de directe omgeving van de camping. Ons plan is om na het inchecken te gaan fietsen. Dat betekent dat de te grote, tijdelijke reserveband uit mijn fiets moet en moet worden vervangen voor de nieuwe band die we hebben gehaald. Gelukkig wil Wes dit weer voor mij doen. Ook zorgen we ervoor dat we de juiste reservebanden mee hebben voor beide fietsen. Je weet maar nooit..

Om 15.30 uur kunnen we eindelijk inchecken en daarna fietsen we naar Monopoli. Deze stad kan je prima overslaan als je in deze regio bent. Er is een klein stukje historisch centrum, maar de rest is eigenlijk niet zo spannend. Voor we terugfietsen naar de camping willen we nog even naar de supermarkt. Maar het fietsen wordt lopen, want mijn band is alweer lek. En wéér bij het ventiel. Wes gaat de supermarkt in terwijl ik met de honden buiten bij de fietsen blijf. Via Google maps zoek ik naar een fietsenwinkel in de buurt. Gelukkig blijkt er 250 meter van de supermarkt één te zitten die nog open is, dus dat is mazzel. We willen toch kijken naar een andere band met een ander soort ventiel om zo hopelijk te voorkomen dat mijn band bij de eerstvolgende fietstocht weer lek gaat. 

De aardige man van ProBike vervangt mijn binnenband voor een band met een beter ventiel en behandelt de buitenband nog met een goedje. Als het goed is, kan ik voorlopig weer vooruit. 

De terugweg naar de camping duurt ongeveer 20 minuutjes, dus dat is gelukkig prima te doen. 

Terug op de camping steken we de bbq aan en houden we een relaxte avond. Minder relaxt is de douche situatie. De douche werkt op munten, maar mijn munt wil niet goed in het kastje. Hij blijft hangen waardoor ik geen water krijg. Hierdoor moet ik Wes halen om mij te helpen en uiteindelijk lukt het om de munt met een sleutel verder te duwen. Als de tijd van de munt op is, komt er helemaal geen water meer uit de kraan. En dit gebeurt natuurlijk als ik helemaal ingesopt ben, waardoor ik Wes weer moet inschakelen. We kunnen er uiteindelijk wel om lachen.

Na nog een drankje en een chipje is het tijd om te slapen. Morgen fietsen we terug naar Polignano a Mare.