Stellata

Gepubliceerd op 5 oktober 2022 om 09:39

Dag 3 (zondag 18 september 2022)

We hebben de bus behoorlijk goed geïsoleerd bij het ombouwen, maar toch is het ook in de bus behoorlijk koud. Hierdoor hebben we allebei geen fantastische nacht gehad. De wind is vannacht niet echt gaan liggen en ook deze ochtend waait het nog behoorlijk. 

Met dit soort dagen is het wel super fijn om een oven in de bus te hebben, want nu kunnen we wel ontbijten met lekkere warme cinnamon rolls. En de bus wordt gelijk lekker warm omdat de oven aan is.

Na het ontbijt gaan we ons aan een wandeling wagen. Wandelschoenen met nopjes zijn geen overbodige luxe. Op de wandelpaden zijn best wat stukken met sneeuw en ijs. Op gewone sneakers gegarandeerd glijden dus. Omdat we niet de goede kleren meehebben om te wandelen in deze temperatuur houden we het kort. Best jammer, omdat het wel heel erg mooi is. Maar de lol is er op deze manier wel snel af. We besluiten om niet meer terug te rijden naar Seceda. Misschien een volgende keer…

Na de wandeling gaan we terug naar de bus om een beetje op te warmen en een plan te maken voor de volgende bestemming. We willen in ieder geval iets zuidelijker. Wes heeft een camping gevonden in de buurt van Bologna. Deze zou rustig zijn en in de natuur liggen, dus we gaan er maar voor. Na al het rijden is het fijn om te kunnen douchen. En daarnaast durfden we het niet aan om af te wassen op onze huidige plek, omdat we niet zeker weten of het water in de leidingen eventueel is bevroren.

 De camping is 291 km verder en het eerste stuk gaat uiteraard door de bergen. De slinger-slangen-wegen lijken maar niet op te houden. Ook deze reis ben ik weer erg blij dat Wes het niet zo erg vindt om in de bergen te rijden.

Na het missen van een afslag komen we uiteindelijk aan op de camping. We hebben niet gereserveerd of gemaild van te voren, maar dat blijkt gelukkig niet erg te zijn. Ook blijken we niet de enige Nederlanders.

Het is een kleine, schaduwrijke camping met flinke plekken. Op dit moment staan er bijna alleen maar campers, maar het is niet ongezellig. 

Zoals meestal begint Wes alvast met de fietsendrager van de bus halen, terwijl ik ons incheck bij de receptie. Het inchecken duurt nu zo lang dat Wes alles al heeft geïnstalleerd als ik eindelijk terugkom. De man van de receptie is heel vriendelijk, maar praat ook best graag. En omdat ik niet de enige ben die wil inchecken duurt het even.. Hierdoor heb ik wel een praatje kunnen maken met een andere camping gast uit Engeland die ook stond te wachten.

Als ik terugkom gaan we eerst een klein rondje lopen met de honden. En daarna is het hoog tijd voor de afwas. Dat doe ik zodat Wes een beetje verdiende rust kan pakken na het rijden.

Na het eten fietsen we nog een stukje met de honden en dan is het douchen en de camper in. Het is nu niet heel lekker om nog buiten te zitten, dus we doen binnen een spelletje en kijken of we hier misschien nog een nachtje extra willen blijven.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Pieterse
2 jaar geleden

Dat was een avontuurlijk tochtje.
Ook wel wat koud.
Maar daar leer je.ook van om toch ok maar warme.kleding.mee te nemen
Gelukkig kun je met de camper altijd ook weer verder gaan
.🙋😏